‘Dilenci’ Halife

Abbasi halifesi Kahir Billah, darbecilerin dediğini yapmayınca, önce gözlerini ve saltanatını, sonra servetini kaybetti, en sonunda da dilenmeye başladı.

Abbasi halifelerinin 19. (halifelerin 37.) olan - aynı zamanda Abbasi hükümdarı - Kahir Billah, iki defa (932 - 934) halifelik yaptı, devleti yönetirken sürekli devrilme tehdidi altında kaldı. İki darbe yaşadı ve ikincisinde yönetme erkini yitirdi. Kahir Billah, dik kafalı bir adamdı; karar alınca geri adım atmazdı. Tahttan indirildikten sonra, gönül rızası ile halifeliği ve saltanatını bıraktığına ilişkin belgeyi imzalamamakta direndi. Gücün yeni sahipleri, sabık halifeyi cezalandırmak için gözlerine mil çekti, yıllarca hapsetti; bütün mal varlığına el koydu ve - tabir yerindeyse - üzerindeki elbisesiyle ‘dımdızlak bıraktı’! 

Darbeciler, yıllar sonra eski halifeyi hapisten çıkartıp Bağdat sokaklarına salıverdi. Kahir Billah aç kalmamak için dilenmeye başladı; kendisini tanıyanların hakaretine ve fiili saldırısına maruz kaldı. 

Devrik halife, Bağdat sokaklarında dolaşırken hep şu cümleyi tekrardı:‘Ne servetine, ne de rütbene güvenme … Bir gün bakmışsın ki beş parasız ortada kalıvermişsin …’

Bir Türk atasözü; ‘Ne oldum değil, ne olacağım (!) demelisin,’ şeklindeydi.