Belediye Otobüsünde Bir First Lady

Mevhibe İnönü, 2. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün biricik, kıymetli eşiydi. 

Mevhibe Hanım, ‘ikinci adam’ olarak tarihimize geçen kocasının her zaman yanındaydı; yaşanan pek çok tarihi olayın ilk elden şahidiydi. First lady, hayatı boyunca siyasetin içinde oldu, ama siyasete bulaşmadı. Bir lider eşine yaraşır şekilde sosyal faaliyetleri seçti; Türk kadınına önderlik etmeye çalıştı; hayatı boyunca halkın içinde, haktan birisi gibi yaşadı/davrandı. 

Eşinin son kez Başbakanlık yaptığı dönemde (15 Ekim 1961-10 Ekim 1965) alışkanlıklarını hiç değiştirmedi: Tek başına Çankaya’daki evinden çıktı, belediye otobüsüne bindi. Gezip dolaştıktan, alış verişini tamamladıktan sonra evine döndü. Biricik isteği ve yegane muradı, halk işi, az kullanılmış, temiz, ikinci el bir otomobildi. Her gün gazetelerin satılık oto ilanlarını dikkatle inceler ve uygunları işaretlerdi. Yanına kızını, torunlarını alıp Ankara sokaklarında araba kullanmak isterdi. Ama bir engeli vardı. Konu ne zaman otomobillerden açılsa, İsmet Paşa ya sözü değiştirir, ya da ‘Şimdi sırası değil, daha sonra düşünürüz,’ diye geçiştirirdi. Paşa, eşini gözü gibi sakınırdı. Arabanın alınmasına karşı çıkışı cimriliğinden değil, olası bir trafik zorunu veya kazasındandı. Cumhurbaşkanlığı yaptığı yıllarda eşi otomobil sahibi olmuş ve kullanmıştı, ama şimdi şartlar farklıydı. Ankara trafiğinin yoğunluğu, Mevhibe Hanım’ın otomobil kullanırken karşılaşabileceği güçlükleri tam kestiremediğinden karara muhalefet ederdi. 

Paşa’nın tutumu değişmediğinden Mevhibe Hanım hep belediye otobüsle seyahat etti. Günlük gazetelerin satılık otomobil ilanlarını gözden geçirdi; kendi bütçesine uygunları işaretledi. Otomobiller konusunda geniş sayılabilecek bilgi sahibiydi.

Ali Hikmet İnce yazdı.